21-10-2023

Welkom lieve Finn! Sinds juli wonen mijn vriend en ik in ons huisje in Horst. Maar een huis is voor mij geen thuis zonder een hond. Ik werk bij mijn ouders, en zelfs in het weekend moet ik minimaal 1x naar de hond en paardjes omdat ik ze niet kan missen. Finn is fijn elke dag mee met mij op stap. Ook met Wuiles samen gaat het fantastisch.

7-3-2023

Vandaag hebben wij helaas toch sneller dan verwacht afscheid genomen van onze lieve Baerke.. Wat ga ik jou missen lieffie.. Maar ik koester onze mooie herinneringen samen, met een lach kijk ik terug naar alle foto's en filmpjes die ik van jou heb waar je vol passie cadeautjes uitpakt. 14,5 jaar heb je mogen worden, een hele mooie leeftijd maar het is nooit oud genoeg. Toen we jou kochten was ik pas 9 jaar, mijn hele jeugd heb ik van jou mogen genieten lieve Baer. Ik hou zielsveel van jou, en ik mis je enorm. Doe de groetjes aan Bennie daarboven. Ik denk aan jullie lieverds. We spreken ons!

31-12-22

Vandaag sluit ik dit jaar met een lach en een traan af. Ik mis je zo enorm lieve Bennie.. Nog dagelijks denk ik aan jou en rollen de tranen mij over mijn wangen. Tranen die alleen maar aangeven hoeveel ik altijd van jou gehouden heb en hoeveel ik nog steeds van jou hou. Fysiek misschien niet meer aanwezig, maar nog steeds hebben we bijna elke dag contact. Of we hebben telepathisch contact, of je hebt hele duidelijke tekens voor mij. Lieve Ben wat ben ik jou dankbaar voor deze mooie 13 jaren samen, en dat jij dit nieuwe hoofdstuk voor mij hebt geopend. Door jou ben ik mijn passie gaan volgen. Dieren en spiritualiteit. Ik hoop dat ik in 2023 heel veel mensen en dieren mag gaan helpen met mijn passie.

22-10-22

Na het overlijden van Bandit begon het stiekem toch weer iets te kriebelen om een paardje te kopen. Mijn voorkeur ging uit naar een veulen omdat ik vind dat paarden tegenwoordig veel te vroeg worden ingereden. Een paard van 3 dat al een parcours springt, of al Z loopt gaat bij mij niet door de beugel, om vervolgens vroegtijdig weer te worden afgekeurd. Daarom wilde ik een veulen. Zodat ik zeker wist dat het paard niet te vroeg werd ingereden. 10 weken na het overlijden van Bandit, kwam vandaag mijn nieuwe aanwinst Sensation! Toch wel een beetje een dubbel gevoel.. Ik voelde mij schuldig tegenover Bennie, want Sensation stond in Bennie zijn stal.. Maar ik weet zeker dat Ben het altijd goed heeft gehad en dat ik echt niet meer voor hem had kunnen doen. Een nieuw paard kopen is ook zeker niet ter vervanging, maar het is wel fijn die lege stal weer vol te zien.. Maar zo is elk paard en mens uniek. Zaluka en Sensation waren al direct 8 hoeven op 1 buik ;).

13-8-22

Deze dag begon ik al met een raar gevoel.. Om half 12 moest ik beginnen met werken ambulant. Bandit had het de laatste dagen zichtbaar zwaarder door het warme weer. Dit liet hij merken door veel rustpauzes te nemen tijdens het eten. Om 10 uur belde ik mijn vriend huilend op omdat ik dus echt niet wilde gaan werken, dat ik thuis moest blijven, dat ik bij Bennie wilde zijn.. Mijn vriend zei nou dan bel je die cliënten toch af? Maarja hoeveel dagen zou ik dan alles moeten gaan afbellen? Vooral net 2 weken voor mijn vakantie.. Hoe zou ik iedereen nog voor mijn vakantie moeten gaan verplaatsen? Om 11 uur zei mam zullen we Bandit anders even wat brokjes gaan voeren? Op dat moment heb ik hem nog een hele brokkenbak uit de hand gevoerd en zelfs gefilmd. Een kwartier later ben ik gaan werken, en voordat ik ging zei ik nog als er iets is dan bel mij direct! Om 5 over half 1 belde mijn vader mij op dat hij op de grond lag en stuiptrekkingen had. Op dat moment ben ik direct in de auto gesprongen en naar huis gereden.. Vraag mij niet hoe maar ik ben thuis gekomen.. Mijn maatje waar ik mee kon lezen en schrijven was er niet meer.. Die diepe connectie die ik met hem had en nog steeds heb. Heel diep van binnen heb ik het misschien toch onbewust voelen aankomen? Dat ik echt niet wilde gaan werken? Dat ik nog zei als er iets is dan bel mij! Dat ik nog op film heb staan hoe ik hem brokjes voer? Heel blij dat ik nog een bekende heb gebeld om te vragen of ze misschien tijd had om nog wat afscheidsfoto's te maken? Ik vind het wel lastig maar wil het wel proberen. Heel dankbaar dat ik deze foto's nog heb als aandenken.. Toch denk ik dat hij een hele mooie dood heeft gehad. Mam zag hem zo neervallen, hij hinnikte, de andere paarden hinnikte terug en hij was al weg.. Als ik over dat spuitje had moeten beslissen had ik mij altijd schuldig gevoeld of het wel de juiste keuze was geweest. Nu weet ik dat ik er echt alles maar dan ook echt alles voor heb gedaan en dat hij gewoon op was, en dat hij zelf zijn keuze heeft gemaakt.. Telefonisch heb ik wel de dierenarts nog gesproken en hij verwacht hoogstwaarschijnlijk een hartaderbreuk, als hij was gestikt vanwege zijn longen had hij echt stikgeluiden gemaakt en had hij ook niet meer gehinnikt. En die ballon die s'avonds door de wei vloog? Ik weet zeker dat het Bennie was om nog even te laten zien dat hij er gewoon nog is.